Londen 3 en onenigheid

Na vrijdagavond weer zoals gebruikelijk de avond doorgebracht te hebben in een van de vele pubs in Oxford ben ik afgelopen zaterdag weer eens naar Londen geweest. Aanvankelijk was het plan om naar Liverpool te gaan, maar aangezien het erg duur is om daar te komen en we niet echt op tijd waren begonnen om dit te regelen was dit plan afgevallen. Maar als ongeplande optie is Londen altijd geschikt, want er is genoeg te zien in de metropool en je kunt er makkelijk naar toe reizen. Dit keer ben ik met twee huisgenoten gegaan, met Hodan, een Nederlandse afkomstig uit Somalië, en Dimitris.
De dag begon leuk. Allereerst zijn we naar het plein voor Buckingham Palace gegaan, aangezien dit dicht bij de eindbestemming van de bus is. Vervolgens zijn we richting het Museum of National History gelopen. Onderweg kwamen we langs de Westminster Cathedral waar we even naar binnen zijn gelopen. Binnen was een bruiloft bezig. Beetje raar dat de kerk gewoon open is voor bezoekers, terwijl er een bruiloft aan de gang is. Zoals de meeste kerken zag deze er van binnen ook weer prachtig uit. Verder konden we de kerktoren beklimmen wat een mooi uitzicht over de stad opleverde.
Hierna zijn we verder gelopen naar het Museum of National History. De tocht was toch iets verder dan we gedacht hadden wat enige irritatie opleverde. Het museum was erg interessant. Vooral de enorme skeletten van de Dino's zijn indrukwekkend. Helaas waren we er pas anderhalf uur voor sluitingstijd, zodat we het een beetje in snelle vaart moesten bekijken.
Na het museumbezoek hebben we door het beroemde en dure warenhuis Harrods gelopen om hier een indruk van te krijgen. Ondertussen was de irritatie tussen mijn gezellen nog verder gegroeid. We waren het niet echt met elkaar eens wat we verder gingen doen. Dimitris en ik wouden eigenlijk de rugby finale in een pub gaan bekijken. Hodan wou dit niet omdat ze niet tussen de zatte Engelsen terecht wou komen. We gingen vervolgens dus naar een pub zonder scherm met rugby. Hier hebben Dimitris en Hodan alleen maar zitten ruziën. Mijn pogingen om een ander onderwerp ter sprake te brengen lukten niet echt. Uiteindelijk spraken ze niet meer met elkaar....
Toen we vervolgens gingen eten in een Italiaans restaurant was de sfeer iets beter. De discussie over wie er nu verkeerd bezig was was gelukkig afgesloten. Maar niet van harte. De hele situatie deed me wel realiseren hoe leuk de vakanties de afgelopen jaren waren; twee weken zonder één moment van onenigheid ;) . Dat krijg je blijkbaar dus niet voor elkaar met mensen die je maar sinds korte tijd kent.
Na het eten hebben ze vervolgens nauwelijks nog met elkaar gesproken. Het hele gebeuren levert nu een nogal aparte situatie op. De twee mensen waar ik het meeste mee om ga praten niet meer met elkaar :s . Dat worden dus geen tripjes meer met Hodan én Dimitris. Dat verandert de plannen voor de komende tijd wel enigszins. Ik ben benieuwd wat er van het geplande tripje naar Cambridge gaat komen. Maar des te meer verheug ik me op de drie weekenden in november dat ik bezoek krijg.....

Groeten Adrie