Rare mensen....die Chinezen...
Door: Adrie
Blijf op de hoogte en volg Adrie
13 April 2009 | China, Guilin
Vandaag de eerste aflevering in de serie "Rare mensen....die Chinezen!". Oftewel een selectie van enkele dingen waar ik me over verbaasd heb.
- Chinezen hebben geen manieren, althans niet volgens Westerse maatstaven. Als je over straat loopt hoor je een kakafonie van roggelende, spugende Chinezen. Sommigen maken het helemaal bont. De taxichauffeur die me in Beijng naar het treinstation bracht had de tik om iedere vijf minuten de raam te openen om weer eens na buiten te kitsen. Zelfs tegenwind weerhield hem hier niet van... Erg aangenaam als je dan naast de man zit!
- Chinezen verkopen allemaal dezelfde troep. Het lijkt erop dat het principe 'gat in de markt' nog niet helemaal is doorgedrongen in het ex-communistische China. Op sommige pleinen staan enkele tientallen verkopers dezelfde stomme vlieger te verkopen. Schijnbaar hebben ze niet door dat de meeste mensen na een aantal keer nee zeggen bij de fase van ergernis zijn beland.
- Sommige Chinezen zijn te hulpvaardig. In Beijing vroeg ik een man naar de weg na een of ander park. In plaats van dat hij het met armgebaren het me probeerde uit te leggen, liep hij met me mee na het park. Het bleek iets verder te zijn dan ik had ingeschat met als gevolg dat de arme man zo'n 2 km met me meeliep. Verwoede pogingen om de man uit te leggen dat hij dat echt niet hoefde te doen liepen op niets uit. Aangekomen bij het park groetten we elkaar waarna hij vervolgens het hele takke eind terug liep!
- Censuur. In Xi'an sprak een ongeveer 30-jarige Chinees me aan op straat met de vraag of ik hem kon helpen een Lonely Planet van China te kopen. Hijzelf kon er geen krijgen, maar hij was ervan overtuigd dat ze het wel aan buitenlanders zouden verkopen. In de boekhandel de ik vervolgens met hem bezocht hadden ze een hele plank met Lonely Planets, maar niet die van China. Volgens de verkoper is deze ook nergens in China te verkrijgen. Wat bleek: vanwege het feit dat de situatie in Tibet van twee kanten wordt belicht en omdat Taiwan als een apart land wordt afgebeeld, is de Lonely Planet van China in China zelf een verboden boek!
- Transport. Tijdens mijn busrit van Dali naar Shangri-La werd er na een uur gestopt om een halve vrachtwagen aan goederen op de bus vast te binden. Ook het gangpad van de bus werd volgestouwd. Gelukkig pastte het er net in en was het niet nodig om enkele dozen op de schoot te nemen.
- Omgang met dieren. Van dierenmishandeling hebben ze hier denk ik nog nooit gehoord. Met het stoppen van 100 herten op 20 m2 hebben Chinezen geen probleem. Ook niet met het misbruiken van een zogenaamde 1000-jaar oude schilpad om hun spullen aan de man te brengen (ze gebruiken het arme dier bevoorbeeld als soort tafel voor hun kraaltjes...). Om nog maar te zwijgen van het eten van honden, katten en alles wat er rondkruipt.
De Tiger Leaping Gorge vorige week was geweldig. Het was af en toe zwaar, maar een korte blik op de omgeving deed dat snel vergeten. Inmiddels ben ik aanbeland in Guilin. Vanaf hier pak ik morgen de boot naar Yangshuo, waar het landschap prachtig schijnt te zijn.
Als ik nog ergens een snelle internetverbinding tegenkom zal ik eens wat foto's uploaden, maar ik vrees dat dat niet gaat gebeuren.
Groeten uit Guilin,
Adrie
- Chinezen hebben geen manieren, althans niet volgens Westerse maatstaven. Als je over straat loopt hoor je een kakafonie van roggelende, spugende Chinezen. Sommigen maken het helemaal bont. De taxichauffeur die me in Beijng naar het treinstation bracht had de tik om iedere vijf minuten de raam te openen om weer eens na buiten te kitsen. Zelfs tegenwind weerhield hem hier niet van... Erg aangenaam als je dan naast de man zit!
- Chinezen verkopen allemaal dezelfde troep. Het lijkt erop dat het principe 'gat in de markt' nog niet helemaal is doorgedrongen in het ex-communistische China. Op sommige pleinen staan enkele tientallen verkopers dezelfde stomme vlieger te verkopen. Schijnbaar hebben ze niet door dat de meeste mensen na een aantal keer nee zeggen bij de fase van ergernis zijn beland.
- Sommige Chinezen zijn te hulpvaardig. In Beijing vroeg ik een man naar de weg na een of ander park. In plaats van dat hij het met armgebaren het me probeerde uit te leggen, liep hij met me mee na het park. Het bleek iets verder te zijn dan ik had ingeschat met als gevolg dat de arme man zo'n 2 km met me meeliep. Verwoede pogingen om de man uit te leggen dat hij dat echt niet hoefde te doen liepen op niets uit. Aangekomen bij het park groetten we elkaar waarna hij vervolgens het hele takke eind terug liep!
- Censuur. In Xi'an sprak een ongeveer 30-jarige Chinees me aan op straat met de vraag of ik hem kon helpen een Lonely Planet van China te kopen. Hijzelf kon er geen krijgen, maar hij was ervan overtuigd dat ze het wel aan buitenlanders zouden verkopen. In de boekhandel de ik vervolgens met hem bezocht hadden ze een hele plank met Lonely Planets, maar niet die van China. Volgens de verkoper is deze ook nergens in China te verkrijgen. Wat bleek: vanwege het feit dat de situatie in Tibet van twee kanten wordt belicht en omdat Taiwan als een apart land wordt afgebeeld, is de Lonely Planet van China in China zelf een verboden boek!
- Transport. Tijdens mijn busrit van Dali naar Shangri-La werd er na een uur gestopt om een halve vrachtwagen aan goederen op de bus vast te binden. Ook het gangpad van de bus werd volgestouwd. Gelukkig pastte het er net in en was het niet nodig om enkele dozen op de schoot te nemen.
- Omgang met dieren. Van dierenmishandeling hebben ze hier denk ik nog nooit gehoord. Met het stoppen van 100 herten op 20 m2 hebben Chinezen geen probleem. Ook niet met het misbruiken van een zogenaamde 1000-jaar oude schilpad om hun spullen aan de man te brengen (ze gebruiken het arme dier bevoorbeeld als soort tafel voor hun kraaltjes...). Om nog maar te zwijgen van het eten van honden, katten en alles wat er rondkruipt.
De Tiger Leaping Gorge vorige week was geweldig. Het was af en toe zwaar, maar een korte blik op de omgeving deed dat snel vergeten. Inmiddels ben ik aanbeland in Guilin. Vanaf hier pak ik morgen de boot naar Yangshuo, waar het landschap prachtig schijnt te zijn.
Als ik nog ergens een snelle internetverbinding tegenkom zal ik eens wat foto's uploaden, maar ik vrees dat dat niet gaat gebeuren.
Groeten uit Guilin,
Adrie
-
13 April 2009 - 16:36
Zussieee:
he broertje!
rare mensen die chinezen :) neem maar geen manieren van ze over ;)
dikke kus paps, mams en sannie -
14 April 2009 - 05:52
Hein:
Hey Adrie!
Erg leuk berichtje weer!
En vooral dat kitsen en rochellen constant lijkt me toch wel goor. Dan is dat onovertroffen boeren van jou nog wel netjes blijkbaar ;-)
Groeten en geniet nog daar!
Hein -
14 April 2009 - 07:20
Floor:
Andere cultuur, andere gebruiken. Dat is dus soms in onze ogen raar, maar zij leven al eeuwen zo.
Heel veel plezier nog!
Ik ben druk bezig aan mijn verslag, maar het wordt wel iets moois.
Groeten,
Floor -
15 April 2009 - 13:52
Koen L.:
Ben je al in het Ji-Sung Park geweest?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
