Bath

Hallo,

Ik heb er al weer een aardig weekendje opzitten. Afgelopen vrijdag was er een ‘welcome evening’ voor alle nieuwe mensen in the NOOC, omdat het nieuwe trimester net is begonnen en er dus een flink aantal nieuwe gasten zijn. Hier heb ik weer een aantal nieuwe mensen leren kennen. Maar de meeste (gezellige) mensen kende ik al. Sommigen komt je nooit tegen in de keuken ofzo, maar daar mis je dan ook niet veel mee. Toen het wat minder gezellig begon te worden zijn we met een aantal mensen naar een pub gegaan.

Zaterdag ben ik met Dimitris naar het stadje Bath gegaan. Toen we ’s ochtends naar het station liepen kwamen we een aantal groepen studenten tegen van verschillende colleges in bijbehorende kledij op weg naar de ‘matriculation ceromony’, een cermonie waarbij de nieuwe studenten zich inschrijven bij de Universiteit met bijbehorende optocht en dergerlijke.
De reis naar Bath duurde maar 70 minuten met de trein, wat uiteindelijk weer langer was omdat we de trein hadden gemist (ja alweer), omdat er een lange rij stond bij de balie waar je kaartjes kon kopen. Maar het was de reis zeker waard. Het stadje is gesticht door de Romeinen, die er vanwege de warmwaterbron die er is een badhuis vestigden. Vandaar die voor de hand liggende naam. Bath heeft een erg mooie binnenstad met gebouwen in ongeveer dezelfde stijl als Oxford. Wat wel karakteristiek was dat in veel straten alle huizen dezelfde gevel hadden aan één stuk, terwijl de gebouwen achter de gevel totaal verschillend waren, alsof ze apart van elkaar gebouw waren.
Als hoogtepunt hebben we natuurlijk de overblijfselen van de Romeinse baden bezocht. Dit was wel interessant om te zien. Er komt nog steeds warm water naar boven.
Ze doen in Bath de naam van de stad wel eer aan. Zo was er dicht bij het centrum een zaak met ‘Bath’meubelen. En ’s avond kwamen we een fontein tegen waar een of ander grapjas een fles ‘Bath crème’ in had gegooid, zodat de fontein bedekt was met een laag ‘Bath’schuim (zie foto).
Terwijl we ’s avonds een karakteristieke Engelse pub van een pint genoten was de halve finale van het Rugby wereldkampioenschap begonnen tussen Engeland en Frankrijk. Toen we hierna weer door de binnenstad van Bath liepen waren alle pubs waar een scherm hangt tot de nok toe gevuld. Buiten op de straat voor het raam stonden zelfs nog mensen te kijken. Helaas konden we hierdoor niet volgen en zijn we maar weer naar een rustige pub gegaan.

Terug in Oxford was het een volledige chaos in het uitgaansgebied. Zo’n beetje alle Engelsen die er rondliepen waren volledig bezopen. Waarschijnlijk omdat ze al uren pinten aan het drinken waren vanwege de rugby wedstrijd eerder op de avond. Dit leverde enkele interessante situaties op. Zo zagen we dat de politie twee gearresteerde zatlappen aan het fouilleren waren, waarschijnlijk omdat ze drugs bij zich hadden ofzo. Opeens riep er een van de agenten: ‘Forget about it’ en renden de agenten allemaal terug in de politiebus en reden ze met een rotvaart weg. Op hetzelfde moment kwam er een andere politiewagen langs geracet, die de politiebus nog nét kon ontwijken. Het scheelde echt maar centimeters. En de twee gearresteerden hadden erg geluk, want zij konden weer vrolijk doorlopen. Wat er gebeurd was weet ik niet, maar het zal wel erg serieus zijn geweest, aangezien de hele politiemacht opeens weg was.

Oxford is dus een stad met twee gezichten. ’s Ochtends was de stad gevuld met studenten, allemaal gekleed in keurige college uniformen. ’s Avonds was de stad bezet door een gigantische kudde rellende zatlappen.