Mijn doel is bereikt……

Gisteren heb ik een erg interessant gesprek gehad met mijn supervisor over het reilen en zeilen van het bedrijf. Vooral over de mogelijkheden die je hebt binnen een bedrijf om je eigen ideeën te onderzoeken. Toen ik vervolgens naar huis fietste en er nog eens over nadacht kwam ik tot de conclusie dat ik (voorlopig) na mijn studie niet in een (soortgelijk) bedrijf wil werken. Niet dat mijn stage me niet bevalt… Integendeel, ik vind het juist erg interessant. Maar het feit dat je niet kan onderzoeken wat je zelf interessant, belangrijk en noodzakelijk voor het bedrijf vind zou me niet bevallen, als ik er full time zou werken. Het kan zo zijn dat je een erg goede oplossing vind voor een belangrijk probleem en dat je het dan van je manager niet verder mag onderzoeken omdat die het anders ziet.
Nu heb ik het gevoel dat ik na mijn studie er misschien beter voor kan kiezen om te gaan promoveren of er een andere master aan te plakken ofzo. Wat precies weet ik nog niet. In ieder geval zou ik nog niet naar werk bij een bedrijf gaan zoeken. Althans, dat is hoe ik er nu over denk.
Op een of andere manier was ik gisteren heel erg blij met dit inzicht. Ik heb mijn persoonlijke doel voor mijn stage bereikt! Ik heb er namelijk speciaal voor gekozen om bij een bedrijf stage te lopen om erachter te komen of onderzoek doen bij een bedrijf iets is wat ik in de toekomst wil doen. Nu ik het gevoel heb dat ik dat toch niet prefereer voelt het alsof het belangrijkste doel van mijn stage heb bereikt. Ik was gisteren dus ook erg vrolijk alsof ik al klaar was met mijn stage. En dat terwijl ik nog geen experiment heb gedaan wat zodanige resultaten opleverde dat het in mijn verslag verwerkt kan worden. Nu nog bedenken wat ik wel wil :S ….
’s Avonds was ik wel een beetje teleurgesteld dat die goede bui weer erg snel kan verdwijnen. Misschien komt het weer terug als ik wat meer dingen op een rijtje zet.
Gisterenavond ben ik Dimitris en nog een andere Griek naar een party op een college geweest. Colleges zijn in Oxford het onderdeel van de universiteit waar de studenten wonen en leven. De University of Oxford heeft zo’n 40 verschillende colleges. Sommige colleges zijn al eeuwen oud zoals Christ Church waar ik al eerder over schreef. De colleges hebben wel iets weg van de studentenverenigingen in Nederland, met het verschil dat je je bij een van de colleges in moet schrijven als je bij de universiteit wil studeren. Het college waar we gisteren waren, St Cross College, was volgens de studenten daar zelf een van de minst hoog aangeschreven colleges. Een studente uit Alaska vertelde mij dat St Cross min of meer het college is voor mensen die niet geaccepteerd worden bij andere colleges. Die eindigden dan bij St Cross. Volgens haar maakte dat het juist interessant, omdat er allerlei verschillende mensen zitten. Het feestje was trouwens wel gezellig. Was wel weer leuk om met allerlei verschillende studenten met de meest uitlopende studies en uit verschillende windstreken te praten. Populair gespreksonderwerp als ze horen dat je uit Nederland komt is altijd de coffeeshops en red light district in Amsterdam en dergelijke. Ook wel grappig is altijd dat iedereen vraagt uit welk gedeelte / stad van Nederland je komt, terwijl ze alleen Amsterdam kennen. Ik ben nog maar één iemand tegengekomen die ooit van Eindhoven heeft gehoord.
Dadelijk ga ik nog na 117 om te kijken of het daar vandaag gezellig is en of er mensen zin hebben om mee te gaan naar een pub ofzo.

Groeten Adrie