Typische Engelse dingen
Door: Adrie
Blijf op de hoogte en volg Adrie
14 September 2007 | Verenigd Koninkrijk, Oxford
Hoewel de Engelse cultuur toch maar weinig verschilt van de Nederlandse zijn er een aantal dingen waar ik me de afgelopen twee weken over heb verbaasd of waar ik toch aan moet wennen.
Om te beginnen de voorkeur van Britten van het staan in rijen. Hoewel er bij de meeste supermarkten een aantal kassa’s langs elkaar staan verdelen de klanten zich niet over de kassa’s, maar gaan ze voor de rits kassa’s in de rij staan. Hiervoor staat dan meestal een of andere Indiër te roepen welke kassa vrij is en degene die vooraan staat mag daar dan naartoe. Een beetje omslachtig zou ik zeggen.
Aan het links rijden ben je trouwens zo gewend. Met de voet kijk ik wel eens de verkeerde kant op, maar op de fiets is het gewoon logisch, omdat je zelf ook aan de andere kant rijdt. Het verkeer is hier trouwens wel een chaos. Als ik terug kom van stage staat de weg parallel aan de weg waaraan ik woon volledig vol met auto’s (lees zo’n 3 mijl file). Ben ik blij dat ik er met de fiets vrolijk langsfiets. Op de fietspaden is het trouwens minder logisch. Als er aan beide kanten fietspaden zijn, fietsen ze nog op een fietspad twee kanten op. En ze passeren je willekeurig aan de linker of rechterkant.
En wat praten die Engelsen toch veel over voetbal en rugby. In die twee weken op stage is aan mij misschien wel tien keer gevraagd of ik van voetbal houd. Waarop ik dan maar iedere keer op antwoord dat ik mijn interesse in voetbal ben verloren, omdat het alleen over geld gaat. Opvallend is wel dat ze me daar allemaal gelijk in geven.
Wat verder opvalt hier in Oxford is dat er erg veel mensen langs de weg staan om geld staan te bedelen. Het rare is dat een groot gedeelte van die mensen er totaal niet als zwerver uitziet. Misschien doen ze het wel voor een extra centje te verdienen?! Maar waarschijnlijk zijn de sociale voorzieningen minder goed geregeld als in Nederland. Ze zijn overigens wel allemaal erg beleefd. Zelfs als je ze compleet negeert zeggen ze nog ‘Thank you’.
In het begin was ik in de supermarkt verbaasd dat ze alleen crisps (lees chips, friet) verpakt hebben in kleine zakjes. Later kwam ik erachter dat zo’n beetje iedere Engelsman een klein zakje chips eet tijdens de lunch. Sommigen eten zelfs alleen maar chips.
Verder is het wel opvallend op mijn stage dat iedereen en elke keer als ik iemand aanspreek meteen de vraag krijg: ‘How are you?’ In Nederland doen we dat ook wel, maar hier veel frequenter. Zelfs caissières in supermarkten enzo. Beetje vreemd als een wildvreemde dat aan je vraagt. Ik heb me ondertussen maar aangeleerd om te antwoorden: ‘I’m fine. Thank you…… How are you?’ Maar goedemorgen zeggen als ze het kantoor binnenlopen is aan ze niet besteed.
Eventjes je werk afmaken voor je na huis gaat hebben ze hier ook nog nooit van gehoord. Om 5 uur is doorgaans iedereen er al vandoor. Vandaag zat ik er om 5 over 5 nog, en toen waren er in het hele bedrijf, waar zo’n 50 mensen werken nog maar 3 aanwezig, inclusief mijzelf. Toen ben ik er ook maar vandoor gegaan.
Het is weer weekend! Morgen ga ik naar Londen, waar ik erg veel zin in heb. Wordt vervolgd dus.
Groeten Adrie
Om te beginnen de voorkeur van Britten van het staan in rijen. Hoewel er bij de meeste supermarkten een aantal kassa’s langs elkaar staan verdelen de klanten zich niet over de kassa’s, maar gaan ze voor de rits kassa’s in de rij staan. Hiervoor staat dan meestal een of andere Indiër te roepen welke kassa vrij is en degene die vooraan staat mag daar dan naartoe. Een beetje omslachtig zou ik zeggen.
Aan het links rijden ben je trouwens zo gewend. Met de voet kijk ik wel eens de verkeerde kant op, maar op de fiets is het gewoon logisch, omdat je zelf ook aan de andere kant rijdt. Het verkeer is hier trouwens wel een chaos. Als ik terug kom van stage staat de weg parallel aan de weg waaraan ik woon volledig vol met auto’s (lees zo’n 3 mijl file). Ben ik blij dat ik er met de fiets vrolijk langsfiets. Op de fietspaden is het trouwens minder logisch. Als er aan beide kanten fietspaden zijn, fietsen ze nog op een fietspad twee kanten op. En ze passeren je willekeurig aan de linker of rechterkant.
En wat praten die Engelsen toch veel over voetbal en rugby. In die twee weken op stage is aan mij misschien wel tien keer gevraagd of ik van voetbal houd. Waarop ik dan maar iedere keer op antwoord dat ik mijn interesse in voetbal ben verloren, omdat het alleen over geld gaat. Opvallend is wel dat ze me daar allemaal gelijk in geven.
Wat verder opvalt hier in Oxford is dat er erg veel mensen langs de weg staan om geld staan te bedelen. Het rare is dat een groot gedeelte van die mensen er totaal niet als zwerver uitziet. Misschien doen ze het wel voor een extra centje te verdienen?! Maar waarschijnlijk zijn de sociale voorzieningen minder goed geregeld als in Nederland. Ze zijn overigens wel allemaal erg beleefd. Zelfs als je ze compleet negeert zeggen ze nog ‘Thank you’.
In het begin was ik in de supermarkt verbaasd dat ze alleen crisps (lees chips, friet) verpakt hebben in kleine zakjes. Later kwam ik erachter dat zo’n beetje iedere Engelsman een klein zakje chips eet tijdens de lunch. Sommigen eten zelfs alleen maar chips.
Verder is het wel opvallend op mijn stage dat iedereen en elke keer als ik iemand aanspreek meteen de vraag krijg: ‘How are you?’ In Nederland doen we dat ook wel, maar hier veel frequenter. Zelfs caissières in supermarkten enzo. Beetje vreemd als een wildvreemde dat aan je vraagt. Ik heb me ondertussen maar aangeleerd om te antwoorden: ‘I’m fine. Thank you…… How are you?’ Maar goedemorgen zeggen als ze het kantoor binnenlopen is aan ze niet besteed.
Eventjes je werk afmaken voor je na huis gaat hebben ze hier ook nog nooit van gehoord. Om 5 uur is doorgaans iedereen er al vandoor. Vandaag zat ik er om 5 over 5 nog, en toen waren er in het hele bedrijf, waar zo’n 50 mensen werken nog maar 3 aanwezig, inclusief mijzelf. Toen ben ik er ook maar vandoor gegaan.
Het is weer weekend! Morgen ga ik naar Londen, waar ik erg veel zin in heb. Wordt vervolgd dus.
Groeten Adrie
-
14 September 2007 - 20:53
Sander:
Het is natuurlijk ook heel onbeleefd om naar een kassa te gaan waar je meteen geholpen wordt terwijl andere mensen nog staan te wachten... Zoals Obelix zei: rare jongens die Britten.
In Amerika werd ik trouwens ook steeds bedankt door zwervers die ik negeerde. Maarja, het is beter dan dat ze je uitschelden. -
16 September 2007 - 08:28
Frank:
haha...
Echt leuk om dat te lezen! Hier is ook iedereen er al om 5 uur vandoor... Motiveert niet echt om nog even langer door te gaan.
En inderdaad dat links rijden, daar raak je zo gewend aan. Het is maar goed dat ik hier geen fiets heb want het is hier nou niet echt fietsvriendelijk...
Ga zo door! ;) -
17 September 2007 - 17:19
Guido:
He Adrie,
zo te horen maak je het nog goed daar in Oxford. Ik heb mezelf ook al verbaasd over dat rijensysteem in Engeland. En ze doen het ook niet alleen in supermarkten: in de VVV ging het ook zo, op het vliegveld ook. Alles in een rij en dan maar verdelen. In de Lidl waar ik boodschappen doe staat er echter geen Indier, maar is het al geautomatiseerd.
Ik hoef hier niet op de fiets te stappen, maar inderdaad moet ik wel goed uit kijken met oversteken, ik kijk voor de zekerheid maar altijd naar beide kanten, dan heb ik in elk geval de goede gezien.
Veel plezier nog in Oxford.
Groeten van Guido uit Edinburgh
guidogo.waarbenjij.nu -
06 Maart 2015 - 08:49
Henk:
Saai -
06 Maart 2015 - 08:51
Ingrid:
Deze suite is echt een kut site -
22 Mei 2018 - 11:45
Een Mwoan:
ik ben een van de mwoanen ik ben de nederlandse ninja
ik ben een tijger -
22 Mei 2018 - 11:48
Ik Hoef Niks:
ik hoef niks wat een kut site doe die kut site weg plaats
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
